بررسی مقدماتی صفات کمی و کیفی میوه ارقام انگور روسی در شرایط اقلیمی ارومیه

مقایسه ارقام تجاری خارجی با داخلی و ارزیابی سازگاری آنها، روشی مرسوم در توسعه باغات جدید و جایگزینی ارقام محلی انگور می­باشد. به منظور بررسی سازگاری 69 رقم انگور وارداتی از روسیه، این طرح تحقیقاتی در ایستگاه تحقیقات باغبانی کهریز ارومیه به صورت آزمایشی در قالب طرح لاتیس مستطیل 9×8 در سه تکرار به اجرا در آمد. پس از کشت نهال­ها در زمین اصلی و تربیت آنها به صورت سیستم ایستاده کوردون دو طرفه، از سال چهارم یادداشت برداری صفات آغاز شد و صفاتی چون زمان شروع گلدهی، زمان رسیدن میوه، مورفولوژی میوه و برگ، TSS، TA، pH و سایر صفات مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیش از نیمی از این ارقام دارای شکل حبه گرد بوده و بقیه بیضی بودند. از نظر رنگ حبه، شش رنگ متفاوت در میان ارقام مورد بررسی مشاهده شد. در میان ارقام مورد بررسی، فقط رقم موروس بی‌دانه بود و بقیه ارقام دانه دار بودند. ارقام موروس و زنبیل به ترتیب با 93/21 و 18/22 درجه بریکس، بالاترین مقدار TSS، ارقام یولسکی بیسر، X45، ددسکی­رامفی و شماره 47 به ترتیب با 05/2، 44/1، 44/1 و 5/1 میلی­گرم اسید (اسید تارتاریک) در 100 میلی­لیتر آب­میوه، بالاترین مقدار TA را به خود اختصاص دادند. در مقایسه میانگین مدت زمان لازم جهت رسیدن میوه، ارقام سوپران بولگار و وورمونک به ترتیب با 189 و 192 روز، دیررس­ترین ارقام بوده و رقم رامفی­ایزدنگاره با 142 روز، زودرس‌ترین رقم بود. ارقام اسکیف، یالووسکی و دروژبا به ترتیب با متوسط عملکرد 7/8، 12/9 و 5/7 کیلو گرم بر بوته، پر محصول­­ترین ارقام بودند. به غیر از رقم بیدانه قرمز که از بین شاهدها از عملکرد مطلوبی برخوردار بود، دو رقم شاهد دیگر عملکرد کمتری از ارقام روسی پر بار داشتند.